Dit is één van mijn lievelingsfoto's. Mijn vader, mijn man Gert en mijn zoon Bart, op een zonnige, zomerse dag. Mijn vader had zelf deze boeier “Femke” gebouwd en dan vaarden we graag een stukje mee, als we langs gingen bij mijn ouders.
Mijn vader overleed vorige week maandagavond. Rustig is hij ingeslapen. Hij was letterlijk en figuurlijk op, de dementie heeft hem gesloopt.
Morgen wordt er een gedicht voorgelezen van M.C. Eberhart.
Het laatste couplet, zo wil ik mijn vader graag herinneren, zoals op deze foto.
Als dan de dag komt dat ik er niet meer ben,
als ik afscheid genomen heb.
Wil je dan vergeten dat ik jouw vergat?
en mij herinneren zoals ik was,
voordat de ziekte mijn geheugen opvrat?
Het is goed zo.