De verdwijnstift en het tasje voor Carmen

De verdwijnstift is van Prym en heet officieel “Trickmarker”. Superhandig! Ik zie geen paarse stift meer tussen de kruissteekjes, het verdwijnt dus echt. Werkt ook voor patronen over te nemen, maar je moet het natuurlijk wel snel in elkaar zetten... 

Met een kettingsteekje op hetrandje van het schortje

Met een oranje binnenzakje voor de kleine prulletjes

Vandaag op de post gegaan: het tasje voor Carmen. Elke keer denk ik, dit is nu wel echt het laatste tasje wat ik van deze stof maak. Maar het is en blijft zo leuk! Ik ben nog steeds dol op de kleine babushka. Zo lief.

Een tasje voor Carmen en de super verdwijnstift

Er is weer een lief klein babietje geboren, Carmen is haar naam. En voor lieve babietjes maak ik graag een tasje.

Nu kocht ik weken geleden een verdwijnstift. En deze stift verdween ook uit het zicht, ik vond hem weer terug in een potje met rommeltjes. Zo'n potje waar altijd meer in zit dan je zou denken.

Mooie gelegenheid om de stift eens uit te proberen. Borduren vind ik heel leuk om te doen, maar liever niet tellend en turend. Dus ik zocht een leuk lettertje op, typte Carmen op de juiste grootte, printte het uit en trok het over op de lichtbak met de verdwijnstift. (Die lichtbak wordt nu niet meer gebruikt nu bijna iedere kaartenmaakster een Big Shot, Cuttlebug of wat voor een stans- en embossingapparaat heeft).

En dan borduren binnen een paar uur. Een stok achter de deur om het gelijk af te maken.

Een nieuwe krans met viltbolletjes

Het is stil geweest op mijn blog, de laatste tijd. Niet dat ik niets zit te doen, integendeel. Veel gewerkt. Het lijkt wel of iedereen nog even een eindsprintje wil maken, zo voor het eind van het jaar. 

Zo af en toe lukt het ook om achter de naaimachine te kruipen. Maar ja, daar kan ik nog niets van laten zien, behalve een prullenbak vol snippers stof en draadjes. Vandaar dat het bloggen er een beetje bij inschoot.

Wel maakte ik met mijn dochter Femke een levensgrote Abraham voor mijn man. Hij had niets in de gaten dus de verrassing was groot, afgelopen zaterdag zat de Abraham in de tuin. Lekker in de druilregen...

En dit lag ook nog op mijn bureau, twee pakketjes van byPetra. Op haar blog staat een filmpje hoe je een slinger maakt met deze vilten bolletjes.  En hoe je van heerlijk zachte Merino wol deze sterren maakt.

Ik maakte geen gehaakte slinger maar met zilverdraad rijgde ik de bolletjes tot een slinger en wikkelde deze om een krans van boombastschillen. De sterren maakte ik wel volgens het filmpje. Ik had nog viltwol liggen van een ander projectje en dacht daar ook met behulp van de sterrenuitsteker sterren te prikken. De ene soort wol is de andere soort wol niet. Merinowol werkt echt prettiger!
 

Losse viltkralen bungelen in de wind

Met grote steken zijn de sterren vastgezet

Een heel bijzonder potlood

Vorige week vrijdag stond ik een dagje op de KreaDoe, op de stand van ByPetra. En het leuke van zo'n dagje beurs is dat ik José Bianca (Haken in Stijl), Jorine Tieleman (Ma-ak) en Loes van Freubelweb eindelijk eens in het echt ontmoette.

Naast twee hele lieve pakketjes die ik van Petra kreeg (daar zal ik nog een blogje aan wijden!) liet Petra mij nog iets anders zien. Iets heel handigs voor mensen die graag uit de vrije hand borduren. Het werkt zo. Je trekt een tekening over op dun papier, in spiegelbeeld, of je tekent iets uit de losse pols. Knip de tekening uit. Leg de tekening op zijn kop op het te borduren stofje of vilt. Even strijken, papiertje van de stof halen en je kan aan de slag. 

Handig hè? 

Even uitgeprobeerd op een mottig zakdoekje. Op andere, niet te donkere stoffen, gaat het ook goed. Het transferpotlood is in twee kleuren verkrijgbaar, blauw en rood.

Tekenen, uitknippen en op zijn kop op de stof leggen

Strijken en afpellen

Sjaal

Eindelijk, de sjaal is af. Lekker warm en toch luchtig. En vooral groot! Aan de zijkant zitten lussen die als een een soort franje langs de rand vallen.

Pailletten knopen

Het is bijna 10 dagen geleden dat ik voor het laatst blogde. Dat is een record... Ik zit niet stil op dit moment, maar ik kan eigenlijk zo weinig laten zien. Ik zou zeggen, houd het blog van Eline in de gaten, zij zal er ongetwijfeld binnenkort wel een tipje van de sluier lichten.

Vanochtend stuurde Hanny een foto van een knoop-broche. Die ik eigenlijk helemaal vergeten was. Een poosje geleden maakte ik van haar pailletten uit het doosje een aantal knopen. De pailletten hebben een soort regenboog glansje. Daardoor hebben ze meerdere kleurtjes en glimmen ze mooi.

En die knopen verdwenen dus in de enorme berg spullen op mijn werktafel. En eenmaal opzoek naar die knopen vond ik nog meer. Tijd om mijn kralen en knopengordijn weer eens uit te breiden?

Eigenlijk te leuk om te laten liggen

En nog meer knopen, o.a. uit Eline's Huis en Mollie Makes

Mooie kleurtjes

En op Hanny's trui