Een tasje voor Carmen en de super verdwijnstift

Er is weer een lief klein babietje geboren, Carmen is haar naam. En voor lieve babietjes maak ik graag een tasje.

Nu kocht ik weken geleden een verdwijnstift. En deze stift verdween ook uit het zicht, ik vond hem weer terug in een potje met rommeltjes. Zo'n potje waar altijd meer in zit dan je zou denken.

Mooie gelegenheid om de stift eens uit te proberen. Borduren vind ik heel leuk om te doen, maar liever niet tellend en turend. Dus ik zocht een leuk lettertje op, typte Carmen op de juiste grootte, printte het uit en trok het over op de lichtbak met de verdwijnstift. (Die lichtbak wordt nu niet meer gebruikt nu bijna iedere kaartenmaakster een Big Shot, Cuttlebug of wat voor een stans- en embossingapparaat heeft).

En dan borduren binnen een paar uur. Een stok achter de deur om het gelijk af te maken.