Achter de naaimachine

In een poging om wat van stoffenvoorraad te gebruiken naaide ik een paar tasjes, naar Japans model. Er zit een elastieken lus in de rand van de zoom van de tas vastgenaaid, zodat je het tot een klein pakketje kan oprollen en in je hand- of schoudertas kan stoppen. Tasjes zijn niet al te groot en verslavend leuk om te naaien. 

Een leuke manier om eens door de dozen met stoffen te gaan en het weer eens uit te zoeken. Onder andere taffelkleden (nieuw uit de kringloop!), wikkelrokken, stalen van gordijnstoffen en gebatikte stoffen zijn er voor gebruikt. En heel veel meters biaisband, zelfgemaakt en zelfgekocht. Inmiddels heb ik 3 verschillende breedtes van het biaisbandhulpstukje en dat werkt perfect om zelf band te strijken.

Sokken

Voor de eerste keer dat ik sokken op naald 4 mm brei, een iets andere steken verhouding dan dat ik gewend ben. Het gaat wel lekker snel, als je naald 3 mm vergelijkt met naald 4 mm.

Past het kratje er niet perfect bij?

Dit keer een dubbele draad, een grijze effen en een gestreepte draad gecombineerd. 

Workshop Tinkerbel

Binnenkort, op 19 november, geef ik bij de Grebbestee in Achterberg de workshop Tinkerbel. Deze Tinkerbel is iets anders dan de Tinkerbel in Coral gehaakt, deze wordt gehaakt met Barbante M en is ietsjes groter. Ongeveer 15 cm breed en 16 cm hoog. Er past een waxinelichtje (op batterijen natuurlijk!) op de bodem van de Tinkerbel.

Meer info over de workshop vindt je hier: De Grebbestee

Japan 2

5 september, de tweede dag in Tokyo (inmiddels zijn we al ruim een maand verder).

Het is een warme en zonnige dag, we vogelen uit hoe we het dichts bij het Keizerlijk paleis kunnen komen met de metro (lang leve Google maps) en lopen het laatste deel zoveel mogelijk in de schaduw. 

Eigenlijk zie je niet zoveel van het Keizerlijk paleis, al ligt het wel in een groene oase, zo midden in de stad.

Daarna nemen we weer de metro naar één van de toeristische “hoogtepunten” van Tokyo: Shibuya crossing. Is niet zo besteed aan mij, maar wat mij wel opvalt zijn de parasolletjes voor de zon en de markeringen voor blinde en slechtziende mensen, de gele ribbels op de trottoirs. 

Telefooncellen, die nog werken!

We lopen verder naar de sobere Meiji tempel, die midden in een park ligt. Het geluid van de cicladen of andere krekelachtige beestjes is soms oorverdovend. Prachtige plek, indrukwekkend. 

We lunchen in een typisch japans eettentje, met veel vaste bezoekers. Leuk om zo groepjes collegas (dat denk ik dan, hè) te zien binnenkomen, hun vaste daghap te zien bestellen en dan staat het in de mum van de tijd op tafel.

Ongezoete koude thee, rijst, geroosterde kip in bouillon met een geklutst eitje, pickles en nog wat smaakmakers. Zo lekker!

Daarna weer verder met de bus en metro, naar de Senso-ji tempels. Veel toeristischer en veel kleurrijker, deze tempel. Dat heeft toch ook wel weer wat, de mooie versieringen. Hier zie je regelmatig stelletjes of vriendinnen in Kimono's lopen, compleet met versierde kapsels. Heel normaal om voor een dagje een kimono te huren en je dan te laten fotograferen. 

Het begint rond een uur of 6 te schemeren. We gaan weer richting het hotel, frissen ons op en lopen de wijk in, smalle straatjes, met een hoop levendigheid. Ik kijk mijn ogen uit, het straatbeeld met de bovengrondse elektriteitspalen en de wirwar aan draden, een tempeltje tussen de gebouwen, de drukte op straat, de vele taxi's met chauffeurs met witte handschoentjes. Mooie tweede dag. Veel indrukken.

Japan 1

We gingen op vakantie naar Japan, een lang gekoesterde wens van mij. Mijn man was er voor zijn werk al een keertje of 6 geweest in de loop van de jaren, de eerste keer zelfs in de tijd zonder internet en ook de tijd dat er nog niet zoveel engels werd gesproken door de inwoners zelf. Als we af en toe belden was het een ‘collect call’ en die waren prijzig. Nu koop je een e-sim en communiceer je gewoon via een appje of facetime, de moderne tijd. En lang leve Google maps! 

Zo af en toe zal ik een fotoblogje maken over Japan. Omdat het zo leuk en totaal anders was...

Blauwer dan blauw.

Het uitzicht vanuit het hotel,
op de 23e verdieping. 

Wolkenkrabbers, laagbouw, de spoorwegen,
ik keek mijn ogen uit.

In de etalage van restaurants: replica's,
makkelijk om aan te wijzen wat je
wilt gaan eten.

Zeg nu zelf, zo'n kommetje 
ramen ziet er toch lekker uit?

Bagage gedropt en er gelijk op uit,
we logeerden in de buurt van 
Shimbashi station.

In de steegjes electriciteitsmasten, airco's
en vending machines

Bussen en sommige auto's lijken
in elkaar te zijn geduwd,
zoveel mogelijk ruimte op een zo'n klein
mogelijk oppervlak.

Steegje

Verzamelingen buizen en meters,
draden en kabels.

Straatjes vol eettentjes.

Met de graten van een fikse vis.

Ik ben verbaasd dat fietsen
vaak niet op slot staan.

Voor de ingang van restaurants
hangen doeken.

De wir-war van draden, kabels en een afvoer.
Oud en nieuw op de achtergrond.

Het plein voor Tokyo station,
met de keizerlijke tuinen in de verte.

Tokyo station.

Plafond van het station.

Stempelen op station.

Inmiddels zijn we alweer een halve week terug en begint het gewone leventje weer morgen. 

Japan heeft mij verbaasd om de enorme contrasten. De schone straten zonder zwerfafval. Je kan je spullen achter laten op tafel als je bij een balie een bestelling doet. Fietsen staan niet altijd op slot. Taxichauffeurs met witte handschoenen aan. Behulpzame mensen. Het heerlijke eten. 

Ik kan nog even doorgaan, volgende week nog een blogje over Japan?