Metamorfose

Veel komt er niet uit mijn handen op dit moment, maar dat komt wel weer. 

Vorige week hebben we de nieuwe bank gekregen, nou ja, er wel voor betaald natuurlijk, maar toen werd hij eindelijk afgeleverd. En met die nieuwe bank, mooi strak en een diep donkerblauwe kleur, was het oude vloerkleed echt een vlag op een modderschuit. 

Op zoek naar een nieuw kleed. Maar wat voor kleed? Geen hoogpolig wollig tapijt meer.

Nu ben ik al jaren dol op de muziek van John Mayer. Ik heb één verzamel CD in de auto met John Mayer en die staat eigenlijk altijd op. Tot vervelens toe volgens mijn kinderen. Ik heb zelfs eens gebeld naar een radioprogramma om nog kaarten te krijgen voor een concert. Ik heb ooit drie computers aangehad om op tijd concertkaarten te kunnen kopen. Nooit gelukt. En waar staat John meestal op, tijdens het spelen? Een perzisch tapijt. Vroeger vond ik het vreselijk oubollig. Ik kan mij zulke tapijtjes nog herinneren in het café van mijn Opa en Opa. Maar blijkbaar is er ergens een knopje omgegaan. Nu heb je natuurlijk wel hele hippe patchwork tapijten, geverfd in een kleurtje en met grote steken aan elkaar gezet, heel mooi, maar ook wel erg trendy. 

Plaatjes kijken. Heel veel plaatjes kijken. Internetten. In de Seasons stond een leuk artikel over Bloomsbury. Met schitterende tapijten. Eens kijken bij Eijerkamp in Veenendaal en toen maar eens gefietst naar een klein zaakje hier in de Zandstraat. De  eigenaar bood aan om zaterdagmiddag met verschillende kleden even langs te komen om het thuis te bekijken(!). Afgelopen zaterdag werd het eerste kleed uitgerold. Ik was helemaal verkocht. Ik ben er zo blij mee! Elke keer als ik de woonkamer binnenkom heb ik een grijns op mijn gezicht. (Alsof John M. zo binnen zo kunnen stappen...)

Season oktober 2012